ترجمه سوره 91
بنام خداوند بخشاینده مهربان
قسم به آفتاب و تابش هنگام رفعتش. (۱)
و قسم به ماه که پیرو آفتاب تابان است. (۲)
و قسم به روز هنگامی که جهان را روشن سازد. (۳)
و قسم به شب وقتیکه عالم را در پرده ی سیاهی کشد. (۴)
و قسم به آسمان بلند و آنکه آنرا بنا کرد. (۵)
و قسم به زمین و آنکه آنرا بگسترانید. (۶)
و قسم به نفس و آنکه آنرا نیکو بیافرید. (۷)
و با او خیر و شر او را الهام کرد. (۸)
که هر کسی روح خود را از گناه پاک سازد و به یقین رستگار خواهد بود. (۹)
و هرکه اورا پلید گرداند البته زیانکار خواهد گشت. (۱۰)
طایفه ی ثمود از غرور پیغمبر خود صالح را تکذیب و طغیان کردند. (۱۱)
هنگامیکه شقی ترین شان برانگیخته شد. (۱۲)
رسول خدا صالح بر آنها گفت این ناقه آیت خداست ، از خدا بترسید و آنرا سیراب گردانید. (۱۳)
لیکن آن قوم رسول را تکذیب و ناقه را پی کردند ، خداوند هم به کیفر گناهانشان آنانرا هلاک و شهرشان را با خاک یکسان نمود. (۱۴)
و هیچ باک از هلاک آنها نداشت. (۱۵)