بخش شهید آوینی حرف دل موبایل شعر و سبک اوقات شرعی کتابخانه گالری عکس  صوتی فیلم و کلیپ لینکستان استخاره دانلود نرم افزار بازی آنلاین
خرابی لینک Instagram
 
 


یا واحِدُ تَعالَیتَ یا اَحَدُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَک یا سَیدُ

اى یگانه برترى تو اى یکتا پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى آقا

تَعالَیتَ یا صَمَدُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَک یا قَدیرُ تَعالَیتَ

برترى تو اى بى نیاز پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى توانا برترى

یا کبیرُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَک یا والى تَعالَیتَ یا مُتَعالى

تو اى بزرگ پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى حکمران برترى تو اى والامقام

اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَک یا عَلِىُّ تَعالَیتَ یا اَعْلى اَجِرْنا مِنَ

پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى والا برترى تو اى والاتر از همه پناه ده ما را از

النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَک یا وَلِىُّ تَعالَیتَ یا مَوْلى اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا

آتش اى پناه ده منزهى تو اى صاحب اختیار برترى تو اى سرور پناه ده ما را از آتش

مُجیرُ سُبْحانَک یا ذارِئُ تَعالَیتَ یا بارِئُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ

اى پناه ده منزهى تو اى آفریننده برترى تو اى پدید آرنده پناه ده ما را از آتش اى پناه ده

سُبْحانَک یا خافِضُ تَعالَیتَ یا رافِعُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ

منزهى تو اى پایین آرنده برترى تو اى بالا برنده پناه ده ما را از آتش اى پناه ده

سُبْحانَک یا مُقْسِطُ تَعالَیتَ یا جامِعُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ

منزهى تو اى به انصاف رفتار کننده برترى تو اى گردآورنده پناه ده ما را از آتش اى پناه ده

سُبْحانَک یا مُعِزُّ تَعالَیتَ یا مُذِلُّ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَک

منزهى تو اى عزت بخش برترى تو اى ذلت بخش پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو

یا حافِظُ تَعالَیتَ یا حَفیظُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَک یا قادِرُ

اى نگهبان برترى تو اى نگهدار پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى توانا

تَعالَیتَ یا مُقْتَدِرُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَک یا عَلیمُ تَعالَیتَ

برترى تو اى با اقتدار پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى دانا برترى تو

یا حَلیمُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَک یا حَکمُ تَعالَیتَ یا حَکیمُ

اى بردبار پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى داور برترى تو اى فرزانه

اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَک یا مُعْطى تَعالَیتَ یا مانِعُ اَجِرْنا

پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى عطا ده برترى تو اى مانع از عطا پناه ده ما را

مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَک یا ضآرُّ تَعالَیتَ یا نافِعُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ

از آتش اى پناه ده منزهى تو اى زیان رسان برترى تو اى سودرسان پناه ما را از آتش

یا مُجیرُ سُبْحانَک یا مُجیبُ تَعالَیتَ یا حَسیبُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا

اى پناه ده منزهى تو اى اجابت کننده برترى تو اى حسابگر پناه ده ما را از آتش اى

مُجیرُ سُبْحانَک یا عادِلُ تَعالَیتَ یا فاصِلُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ

پناه ده منزهى تو اى دادگر برترى تو اى جدا کننده پناه ده ما را از آتش اى پناه ده

سُبْحانَک یا لَطیفُ تَعالَیتَ یا شَریفُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ

منزهى تو اى مهربان برترى تو اى شریف پناه ده ما را از آتش اى پناه ده

سُبْحانَک یا رَبُّ تَعالَیتَ یا حَقُّ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَک یا

منزهى تو اى پروردگار برترى تو اى ثابت پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى

ماجِدُ تَعالَیتَ یا واحِدُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَک یا عَفُوُّ

گرامى برترى تو اى یگانه پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى باگذشت

تَعالَیتَ یا مُنْتَقِمُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَک یا واسِعُ تَعالَیتَ

برترى تو اى انتقام کش پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى وسیع رحمت برترى تو

یا مُوَسِّعُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَک یا رَؤُفُ تَعالَیتَ یا

اى گشایش بخش پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى مهرورز برترى تو اى

عَطوُفُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَک یا فَرْدُ تَعالَیتَ یا وِتْرُ

با عطوفت پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى یگانه برترى تو اى تک و تنها

اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَک یا مُقیتُ تَعالَیتَ یا مُحیطُ اَجِرْنا

پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى حافظ و نگهبان برترى تو اى محیط بر هر چیز پناه ده ما را

مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَک یا وَکیلُ تَعالَیتَ یا عَدْلُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ

از آتش اى پناه ده منزهى تو اى وکیل برترى تو اى سراسر عدل و داد پناه ده ما را از آتش

یا مُجیرُ سُبْحانَک یا مُبینُ تَعالَیتَ یا مَتینُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ

اى پناه ده منزهى تو اى آشکار کننده برترى تو اى ثابت سستى ناپذیر پناه ده ما را از آتش اى پناه ده

سُبْحانَک یا بَرُّ تَعالَیتَ یا وَدُودُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَک یا

منزهى تو اى نیکوکار برترى تو اى بسیار مهربان پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى

رَشیدُ تَعالَیتَ یا مُرْشِدُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَک یا نُورُ

ارشاد کننده برترى تو اى رهنمون پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى نور

تَعالَیتَ یا مُنَوِّرُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَک یا نَصیرُ تَعالَیتَ

برترى تو اى روشنى بخش پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى یاور برترى تو

یا ناصِرُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَک یا صَبُورُ تَعالَیتَ یا

اى یارى ده پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى بردبار برترى تو اى

صابِرُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَک یا مُحْصى تَعالَیتَ یا

شکیبا پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى شمارنده برترى تو اى

مُنْشِئُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَک یا سُبْحانُ تَعالَیتَ یا دَیانُ

ایجاد کننده پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى منزه برترى تو اى کیفر ده

اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَک یا مُغیثُ تَعالَیتَ یا غِیاثُ اَجِرْنا

پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى فریادرس برترى تو اى دادرس پناه ده ما را

مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَک یا فاطِرُ تَعالَیتَ یا حاضِرُ اَجِرْنا مِنَ

از آتش اى پناه ده منزهى تو اى آفریننده برترى تو اى حاضر پناه ده ما را از

النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَک یا ذَاالْعِزِّ وَالْجَمالِ تَبارَکتَ یا ذَاالْجَبَرُوتِ

آتش اى پناه ده منزهى تو اى صاحب عزّت و زیبایى بزرگى تو اى صاحب جبروت

وَالْجَلالِ سُبْحانَک لا اِلهِ اِلاّ اَنْتَ سُبْحانَک اِنّى کنْتُ مِنَ الظّالِمینَ

و جلال منزهى تو معبودى جز تو نیست ((منزهى تو و همانا من از ستمگرانم

فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَ نَجَّیناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ کذلِک نُنْجىِ الْمُؤمِنینَ وَ صَلَّى اللّهُ

پس مستجاب کردیم دعاى او (یعنى یونس ) را و او را از اندوه نجاتش دادیم و این چنین مؤ منین را نجات بخشیم )) و درود

عَلى سَیدِنا مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ اَجْمَعینَ وَالْحَمْدُلِلّهِ رَبِّ الْعالَمینَ وَ حَسْبُنَا

خدا بر آقاى ما محمد و آلش همگى و ستایش خاص پروردگار جهانیان است و خدا ما را بس است

اللّهُ وَ نِعْمَ الْوَکیلُ وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ اِلاّ بِاللّهِ الْعَلىِّ العَظیمِ

و او نیکو وکیلى است و جنبش و نیرویى نیست جز به خداى والاى بزرگ


دعاى عَدیله

شَهِدَ اللّهُ اَنَّهُ لا اِلهَ اِلاّ هُوَ وَالْمَلاَّئِکةُ وَ اُولُوا الْعِلْمِ قآئِما بِالْقِسْطِ لا

گواهى دهد خدا که همانا معبودى جز او نیست و فرشتگان و دانشمندان نیز گواهى دهند که معبودى جز

اِلهَ اِلاّ هُوَ الْعَزیزُ الْحَکیمُ اِنَّ الدّینَ عِنْدَ اللهِ الاِْسْلامُ وَاَنَا الْعَبْدُ

او که عزیز و فرزانه است نیست و عدل و داد بدو پایدار است همانا دین نزد خدا اسلام است و من بنده

الضَّعیفُ الْمُذْنِبُ الْعاصِى الْمُحْتاجُ الْحَقیرُ اَشْهَدُ لِمُنْعِمى وَ خالِقى

ناتوان گنهکار نافرمان نیازمند کوچکم گواهى دهم براى نعمت دهنده و آفریننده

وَ رازِقى وَ مُکرِمى کما شَهِدَ لِذاتِهِ وَ شَهِدَتْ لَهُ الْمَلاَّئِکةُ وَ اُولُوا

و روزى ده و اکرام کننده ام چنانچه او براى خود گواهى داده و فرشتگان و دانشمندان

الْعِلْمِ مِنْ عِبادِهِ بِاَنَّهُ لا اِلهَ اِلاّ هُوَ ذُوالنِّعَمِ وَالاِْحْسانِ وَالْکرَمِ

از بندگانش براى او گواهى داده اند که معبودى نیست جز او آن صاحب نعمت و احسان و کرم

وَالاِْمْتِنانِ قادِرٌ اَزَلِىُّ عالِمٌ اَبَدِىُّ حَىُّ اَحَدِىُّ مَوْجُودٌ سَرْمَدِىُّ

و بخشش و توانا ازلى داناى جاویدان زنده یگانه موجود همیشگى

سَمیعٌ بَصیرٌ مُریدٌ کارِهٌ مُدْرِک صَمَدِىُّ یسْتَحِقُّ هذِهِ الصِّفاتِ وَ هُوَ

شنواى بیناى با اراده با کراهت درک کننده اى که نیازمند نیست و شایسته این اوصاف است و او

عَلى ما هُوَ عَلَیهَ فى عِزِّ صِفاتِهِ کانَ قَوِیاً قَبْلَ وُجُودِ الْقُدْرَةِ وَالْقُوَّةِ

در عین آنکه بى نیاز از این صفات است پیش از پیدایش نیرو و قدرت نیرومند بوده

وَ کانَ عَلیما قَبْلَ ایجادِ الْعِلْمِ وَالْعِلَّةِ لَمْ یزَلْ سُلْطانا اِذْ لا مَمْلَکةَ وَ لا

و پیش از ایجاد علم و علت دانا بوده هنگامى که نه کشورى بوده و نه مالى او سلطنت و پادشاهى داشته

مالَ وَ لَمْ یزَلْ سُبْحانا عَلى جَمیعِ الاْحْوالِ وُجُودُهُ قَبْلَ الْقَبْلِ فى

همیشه در همه احوال منزه و بى نیاز بوده هستى او پیش از هر پیشى

اَزَلِ الآزالِ وَ بَقآئُهُ بَعْدَ الْبَعْدِ مِنْ غَیرِ اِنْتِقالٍ وَ لا زَوالٍ غَنِىُّ فِى

در ازل ازلها بوده و ماندنش بعد از هر بعدى است بدون تغییر و زوال بى نیاز است در

الاْوَّلِ وَالآخِرِ مُسْتَغْنٍ فِى الْباطِنِ وَالظّاهِرِ لا جَوْرَ فى قَضِیتِهِ وَ لا

آغاز و انجام و مستغنى است در نهان و آشکار هیچ ستمى در داوریش نیست و هیچ

مَیلَ فى مَشِیتِهِ وَ لا ظُلْمَ فى تَقْدیرِهِ وَ لا مَهْرَبَ مِنْ حُکومَتِهِ وَ لا

انحراف و اعوجاجى در مشیتش نخواهد بود و هیچ ظلمى در اندازه گیرى او وجود ندارد، راه گریزى از حکمش و

مَلْجَاَ مِنْ سَطَواتِهِ وَ لا مَنْجا مِنْ نَقِماتِهِ سَبَقَتْ رَحْمَتُهُ غَضَبَهُ وَ لا

پناهگاهى در برابر حملات و یورشش نیست و وسیله نجاتى از انتقام و غضبش وجود ندارد رحمت او برغضبش پیشى گرفته

یفُوتُهُ اَحَدٌ اِذا طَلَبَهُ اَزاحَ الْعِلَلَ فِى التَّکلیفِ وَ سَوَّى التَّوْفیقَ بَینَ

و هر که را بخواهد از دستش بدر نرود در تکالیف خود موانع را از پیش پا برداشته و در توفیق انجام آنها میان

الضَّعیفِ وَالشَّریفِ مَکنَ اَدآءَ الْمَاْمُورِ وَ سَهَّلَ سَبیلَ اجْتِنابِ

ناتوان و توانا را یکسان کرده به هر چه دستور داده قدرت انجام آن را داده و هر چه را قدغن کرده

الْمَحْظُورِ لَمْ یکلِّفِ الطّاعَةَ اِلاّ دُوْنَ الْوُسْعِ والطّاقَةِ سُبْحانَهُ ما

راه اجتنابش را آسان کرده و تکلیفى نکرده جز به مقدار وسع و طاقت منزه باد او که چقدر کرم و بزرگواریش

اَبْینَ کرَمَهُ وَ اَعْلى شَاْنَهُ سُبْحانَهُ ما اَجَلَّ نَیلَهُ وَ اَعْظَمَ اِحْسانَهُ بَعَثَ

آشکار و شاءن و مرتبه اش بلند است منزه باد که چه اندازه عطایش ارجمند و احسان و بخشش بزرگ است

الاْنْبِیآءَ لِیبَینَ عَدْلَهُ وَ نَصَبَ الاْوْصِیآءَ لِیظْهِرَ طَوْلَهُ وَ فَضْلَهُ وَ جَعَلَنا

پیمبران را فرستاد تا عدل و دادش را آشکار سازد و اوصیاء را به جانشینى آنها منصوب داشت تا کرم و فضلش را ظاهر کند و (از فضل او

مِنْ اُمَّةِ سَیدِ الاْنْبِیآءِ وَ خَیرِ الاْوْلِیآءِ وَ اَفْضَلِ الاْصْفِیآءِ وَ اَعْلَى

است که ) ما را از امت سید پیمبران و بهترین اولیاء و برترین برگزیدگان و والاترین

الاْزْکیآءِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللّهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ امَنّا بِهِ وَ بِما دَعانا اِلَیهِ

پاکیزگان محمد صلى اللّه علیه و آله و سلم قرار داد ایمان آوردیم به او و به آنچه ما را بدان خواند

وَ بِالْقُرْآنِ الَّذى اَنْزَلَهُ عَلَیهِ وَ بِوَصِیهِ الَّذى نَصَبَهُ یوْمَ الْغَدیرِ وَ اَشارَ

و به قرآنى که خدا بر او نازل فرمود و به وصیش که در روز غدیر او را (به جانشینى خود) منصوب فرمود و به گفتارش

بِقَوْلِهِ هذا عَلِىُّ اِلَیهِ وَ اَشْهَدُ اَنَّ الاْئِمَّةَ الاْبْرارَ وَالْخُلَفآءَ الاْخْیارَ بَعْدَ

که فرمود: ((این على است )) و به او اشاره کرد و گواهى دهم که امامان نیکوکار و جانشینان برگزیده پس از

الرَّسُولِ الْمُخْتارِ عَلِىُّ قامِعُ الْکفّارِ وَ مِنْ بَعْدِهِ سَیدُ اَوْلادِهِ الْحَسَنُ

پیامبر مختار عبارتند از: ((على )) زبون کننده کافران و پس از او بهترین فرزندانش حسن

بْنُ عَلِی ثُمَّ اَخُوهُ السِّبْطُ التّابِعُ لِمَرْضاتِ اللّهِ الْحُسَینُ ثُمَّ الْعابِدُ

بن على سپس برادرش سبط رسول گرامى پیرو آنچه موجب خوشنودى خدا بود حسین ، سپس (آن امام ) عابد

عَلِىُّ ثُمَّ الْباقِرُ مُحَمَّدٌ ثُمَّ الصّادِقُ جَعْفَرٌ ثُمَّ الْکاظِمُ مُوسى ثُمَّ الرِّضا

على ، سپس (حضرت ) باقر محمد، سپس (امام ) صادق جعفر، سپس (حضرت ) کاظم موسى ، سپس امام رضا

عَلِىُّ ثُمَّ التَّقِىُّ مُحَمَّدٌ ثُمَّ النَّقِىُّ عَلِىُّ ثُمَّ الزَّکىُّ الْعَسْکرِىُّ الْحَسَنُ ثُمَّ

على ، سپس تقى (که نامش ) محمد است ، سپس على النقى ، سپس زکى عسکرى (حضرت ) حسن سپس

الْحُجَّةُ الْخَلَفُ الْقآئِمُ الْمُنْتَظَرُ الْمَهْدِىُّ الْمُرجَى الَّذى بِبَقائِهِ بَقِیتِ

فرزند خلف او حجت قائم منتظر مهدى آن مایه امیدى که به بقاى او دنیا باقى مانده

الدُّنْیا وَ بِیمْنِهِ رُزِقَ الْوَرى وَ بِوُجُودِهِ ثَبَتَتِ الاْرْضُ وَالسَّمآءُ وَ بِهِ

و به برکت او خلق روزى خورند و به وجود او زمین و آسمان پابرجا مانده و

یمْلاَُ اللّهُ الاْرْضَ قِسْطا وَ عَدْلاً بَعْدَ ما مُلِئَتْ ظُلْما وَ جَوْرا وَ اَشْهَدُ اَنَّ

بدست او خداوند زمین را پر از عدل و داد کند پس از آنکه از ظلم و ستم پر شده باشد و گواهى دهم

اَقْوالَهُمْ حُجَّةٌ وَامْتِثالَهُمْ فَریضَةٌ وَ طاعَتَهُمْ مَفْرُوضَةٌ وَ مَوَدَّتَهُمْ

که گفتارشان (براى ما) حجت و دلیل است و فرمانبرداریشان واجب و پیرویشان فرض و محبت و دوستیشان

لازِمَةٌ مَقْضِیةٌ وَالاِْقْتِدآءَ بِهِمْ مُنْجِیةٌ وَ مُخالَفَتَهُمْ مُرْدِیةٌ وَ هُمْ

لازم و حتمى است و اقتداء کردن به ایشان موجب نجات و مخالفتشان سبب هلاکت است و آنهایند

ساداتُ اَهْلِ الْجَنَّةِ اَجْمَعینَ وَ شُفَعآءُ یوْمِ الدّینِ وَ اَئِمَّةُ اَهْلِ الاْرْضِ

بزرگان و آقایان همه اهل بهشت ، و شفیعان روز جزا و پیشوایان مردم روى زمین

عَلَى الْیقینِ وَ اَفْضَلُ الاْوْصِیآءِ الْمَرْضِیینَ وَ اَشْهَدُ اَنَّ الْمَوْتَ حَقُّ

بطور قطع و یقین و هم چنین برترین اوصیاء پسندیده ایشانند و گواهى دهم که مرگ حق است

وَ مُسآئَلَةَ الْقَبْرِ حَقُّ وَالْبَعْثَ حَقُّ وَالنُّشُورَ حَقُّ وَالصِّراطَ حَقُّ

و سؤ ال و جواب در قبر حق است و برانگیخته شدن حق است و زنده شدن پس از مرگ حق است و صراط حق است

وَالْمیزانَ حَقُّ وَالْحِسابَ حَقُّ وَالْکتابَ حَقُّ وَالْجَنَّةَ حَقُّ وَالنّارَ حَقُّ

و میزان حق است و حساب حق است و کتاب (نامه اعمال ) حق است و بهشت حق است و دوزخ حق است

وَ اَنَّ السّاعَةَ آتِیةٌ لا رَیبَ فیها وَ اَنَّ اللّهَ یبْعَثُ مَنْ فِى الْقُبُورِ اَللّهُمَّ

و براستى قیامت آمدنى است و شکى در آن نیست و حتماً خداوند در میان گورها مردگان را برانگیزد خدایا

فَضْلُک رَجآئى وَ کرَمُک وَ رَحْمَتُک اَمَلى لا عَمَلَ لى اَسْتَحِقُّ بِهِ

فضل تو را امید دارم و کرم و رحمتت آرزوى من است عملى که بدان سزاوار

الْجَنَّةَ وَ لا طاعَةَ لىْ اَسْتَوْجِبُ بِهَا الرِّضْوانَ اِلاّ اَنِّى اِعْتَقَدْتُ

بهشت باشم ندارم و نه طاعتى که بدان مستوجب رضوان گردم جز آنکه من به

تَوْحیدَک وَ عَدْلَک وَارْتَجَیتُ اِحْسانَک وَ فَضْلَک وَ تَشَفَّعْتُ اِلَیک

یگانگى و عدل و داد تو معتقد هستم و به احسان و فضل تو امیدوارم و شفیع گردانم به درگاهت

بِالنَّبِىِّ وَ آلِهِ مَنْ اَحِبَّتِک وَ اَنْتَ اَکرَمُ الاْکرَمینَ وَ اَرْحَمُ الرّاحِمینَ

پیغمبر و خاندانش را که محبوب تواءند و تو بزرگوارترین کریمانى و مهربانترین مهربانانى

وَ صَلَّى اللّهُ عَلى نَبِینا مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ اَجْمَعینَ الطَّیبینَ الطّاهِرینَ وَ سَلَّمَ

و درود خدا بر پیامبر ما محمد و آل پاک و پاکیزه اش همگى باد و سلام

تَسْلیما کثیرا کثیرا وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ اِلاّ بِاللّهِ الْعَلِىِّ الْعَظیمِ اَللّهُمَّ یا

مخصوص او بسیار بسیار و جنبش و نیرویى نیست جز به خداى والاى بزرگ خدایا اى

اَرْحَمَ الرّاحِمینَ اِنّى اَوْدَعْتُک یقینى هذا وَ ثَباتَ دینى وَ اَنْتَ خَیرُ

مهربانترین مهربانان من این یقینم را (که عرضه داشتم ) و استقامت در دینم را نزد تو به ودیعت نهادم و تو بهترین

مُسْتَوْدَعٍ وَ قَدْاَمَرْتَنا بِحِفْظِ الْوَدآئِعِ فَرُدَّهُ عَلَىَّ وَقْتَ حُضُورِ مَوْتى

امانتدارانى و خودت ما را به امانت دارى دستور داده اى پس اى خدا این امانت را هنگام مرگ به من برگردان

بِرَحْمَتِک یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ 

به رحمتت اى مهربانترین مهربانان

مؤ لف گوید: که در دعاهاى مأثوره است :

اَللّهُمَّ اِنِّى اَعُوذُ بِک مِنَ الْعَدیلَةِ عِنْدَ الْمَوْتِ

خدایا به تو پناه برم از عدیله در وقت مرگ

و عدیله عِنْدَ الْمَوْت یعنى عدول کردن از حقّ به باطل در وقت مردن و آن چنان است که شیطان نزد محتضر حاضر شود و وسوسه کند و او را در تشکیک اندازد تا آنکه او را از ایمان بیرون کند و از این جهت است که در دعاها استعاذه از آن شده و جناب فخر المحقّقین (ره ) فرموده که هر که خواهد از آن سالم بماند استحضار کند اَدِلّه ایمان و اصول خمسه را با اَدِلّه قَطْعِیه و صفاى خاطر و بسپرد آنرا به حقّ تعالى که در وقت حضور موت به او رَدّ فرماید به این طریق که بگوید بعد از عقاید حقّه :

اَللّهُمَّ یا اَرْحَمَ الرّحِمینَ اِنّى قَدْ اَوْدَعْتُک یقینى هذا وَ ثَباتَ دینى

خدایا اى مهربانترین مهربانان من به تو سپردم یقین خود و استقامت در دینم را

وَ اَنْتَ خَیرُ مُسْتَوْدَعٍ وَ قَدْ اَمَرْتَنا بِحِفْظِ الْوَدائِعِ فَرُدَّهُ عَلَىَّ وَقْتَ حُضُورِ مَوْتى

و تو بهترین امانتدارانى که به ما دستور امانت دارى داده اى پس آن امانت را هنگام مرگم به من بازگردان .

پس برحسب فرمایش آن بزرگوار خواندن این دعاى شریف عدیله و استحضار معنى آن در خاطر براى سلامت جُستن از خطر عدیله عِنْدَ الْمَوْت نافع است و امّا اینکه این دعا مأثور است یا از مُنشأت علماء است خِرّیت صناعت عِلم حدیث و روایت و جامع شَمْلِ اخبار ائمه عَلیهمُ السلام عالم متبحّر خبیر و محدّث ناقد بصیر شیخنا الاکرم و المحدّث الاعظم مولانا الحاجّ میرزا حسین النّورى نَوَّرَ اللّهُ مرقده فرموده وَ اَمّا دُعآءُ الْعَدیلَةِ الْمَعْرُوفَةِ فَهُوَ مِنْ مُؤَلَّفاتِ بَعْضِ اَهْلِ الْعِلْمِ لَیسَ بِمَاْثُورٍ وَ لا مَوْجُودٍ فى کتُبِ حَمَلَةِ الاْحادِیثِ وَ نُقّادِها و بدانکه شیخ طوسى از محمدبن سلیمان دیلمى روایت کرده است که به خدمت حضرت صادق علیه السلام عرض کردم که شیعیان تو مى گویند که ایمان بر دو قسم است یکى مستقرّ و ثابت و دیگر آنکه به امانت سپرده شده است و زایل مى گردد پس به من بیاموز دعائى را که هرگاه آنرا بخوانم ایمان من کامل گردد و زایل نشود فرمود که بگو بعد از هر نماز واجب :

رَضیتُ بِاللّهِ رَبّا وَ بِمُحَمَّدٍ صَلَّى اللّهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ نَبِیا وَ بِالاِسْلامِ دینا وَ بِالْقُرآنِ کتابا

راضى و خشنودم که پروردگارم خدا است و محمد صلى الله علیه و آله پیغمبرم هست و اسلام دینم و قرآن کتابم

وَ بِالْکعْبَةِ قِبْلَةً وَ بِعَلِی وَلِیا وَ اِماما وَ بِالْحَسَنِ وَالْحُسَینِ وَ عَلِىِّ بْنِ

و کعبه قبله ام و على صاحب اختیار و امام من است و حسن و حسین و على بن

الْحُسَینِ وَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِی وَ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ وَ مُوسى بْنِ جَعْفَرٍ

الحسین و محمد بن على و جعفر بن محمد و موسى بن جعفر

وَ عَلِىِّ بْنِ مُوسى وَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِی وَ عَلِىِّ بْنِ مُحَمَّدٍ وَالْحَسَنِ بْنِ

و على بن موسى و محمد بن على و على بن محمد و حسن بن

عَلِی وَالْحُجَّةِ بْنِ الْحَسَنِ صَلَواتُ اللّهِ عَلَیهِمْ اَئِمَّةً اَللّهُمَّ اِنّى

على و حجة بن الحسن صلوات الله علیهم امامان و پیشوایان منند خدایا من به پیشوایى ایشان

رَضیتُ بِهِمْ اَئِمَّةً فَارْضَنى لَهُمْ اِنَّک عَلى کلِّ شَىْءٍ قَدیرٌ

خشنودم مرا هم مورد خشنودى آنان گردان که تو بر هر چیز توانایى


دعاى جوشن کبیر

در بلد الامین و مصباح کفعمى است و آن مروى است از حضرت سید السّاجدین از پدرش از جدّ بزرگوارش ‍حضرت رسول صَلَّى اللّهُ عَلَیهِ وَ عَلَیهِمْ اَجْمَعین و این دعا را جبرئیل علیه السلام آورد براى پیغمبر صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَ آله در یکى از غزوات در حالى که بر تن آن حضرت جوشن گرانى بود که سنگینى آن بدن مبارکش را به درد آورده بود پس جبرئیل عرض کرد که یا محمّد پروردگارت تو را سلام مى رساند و مى فرماید که بکنْ این جوشن را و بخوان این دعا را که او امان است از براى تو و امّت تو . پس شرحى در فضیلت این دعا ذکر فرموده که مقام نقل تمامش نیست از جمله آنکه هر که آن را بر کفن خویش نویسد حقّ تعالى حیا فرماید که او را به آتش عذاب کند و هر که آن را به نیت در اوّل ماه رمضان بخواند حقّ تعالى او را روزى فرماید لیلة القدر و خلق فرماید براى او هفتاد هزار فرشته که تسبیح و تقدیس کنند خدا را و ثوابش را براى او قرار دهند. پس فضیلت بسیار نقل کرده تا آنکه فرموده و هر که بخواند او را در ماه رمضان سه مرتبه حرام فرماید حقّ تعالى جسد او را بر آتش جهنّم و واجب فرماید براى او بهشت را و دو مَلَک بر او موکل فرماید که حفظ کنند او را از معاصى و در امان خدا باشد مدّت حیوة خود و در آخر خبر است که جناب امام حسین علیه السلام فرمود وصیت کرد پدرم علىّ بن ابى طالب صَلَواتُ اللّهِ عَلَیهِ به حفظ این دعا و آنکه بنویسم آن را بر کفن او و تعلیم کنم آن را به اهل خود و ترغیب کنم ایشان را به خواندن آن و آن هزار اسم است و در آن است اسم اعظم فقیر گوید که از این خبر دو چیز مُستفاد مى شود یکى استحباب نوشتن این دعا به کفن چنانچه علامه بحرالعلوم عَطَّرَ اللّهُ مَرْقَدَهُ در دُرّه به آن اشاره فرموده :


وَسُنَّ اَنْ یکتَبَ بالاْکفانِ       شَهادَةُ الاِسْلامِ وَالاِیمانِ
مستحب است که نوشته شود به کفنها       شهادت اسلام و ایمان
وَهکذا کتابَةُ الْقُرْانِ       وَالْجَوْشَنُ المَنْعُوتُ بِالاْمانِ
و هم چنین نوشتن قرآن       و جوشن که آنرا به امان وصف کرده اند

دوّم استحباب خواندن این دعا در اوّل ماه رمضان و امّا خواندن آن در خصوص شبهاى قدر در خبر ذکرى از آن نیست لیکن علاّمه مجلسى قَدَّسَ اللّهَ روُحَهُ در زادالمعاد در ضمن اعمال شبهاى قدر فرموده و در بعضى از روایات وارد شده است که دعاى جوشن کبیر را در هر یک از این سه شب بخوانند و کافیست فرمایش آن بزرگوار ما را در این مقام اَحَلَّهُ اللّهُ دارَالسَّلامِ بالجمله این دعا صد فصل است و هر فصلى مشتمل بر ده اسم الهى است و در آخر هر فصل باید گفت :

سُبْحانَک یا لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ خَلِّصْنا مِنَ النّارِ یا رَبِّ

منزهى تو اى که نیست معبودى جز تو فریاد فریاد بِرَهان ما را از آتش اى پروردگار

و در بلد الامین است که در اوّل هر فصل بِسْمِ اللّهِ بگوید و در آخرش :

سُبْحانَک یا لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ خَلِّصْنا مِنَ النّارِ یا

منزهى تو اى که نیست معبودى جز تو فریاد فریاد درود فرست برمحمد و آلش و بِرَهان ما را از آتش اى

رَبِّ یا ذَاالْجَلالِ وَالاِْکرامِ یا أرْحَمَ الرّاحِمینَ

پروردگار اى صاحب جلال و بزرگوارى اى مهربانترین مهربانان

و آن دُعا این است :

(1) اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُک بِاسْمِک یا اَللّهُ یا رَحْمنُ یا رَحیمُ یا کریمُ یا

خدایا از تو مى خواهم به حق نامت اى خدا اى بخشاینده اى مهربان اى بزرگوار اى

مُقیمُ یا عَظیمُ یا قَدیمُ یا عَلیمُ یا حَلیمُ یا حَکیمُ سُبْحانَک یا لا اِلهَ

برپا دارنده اى بزرگ اى قدیم اى دانا اى بردبار اى فرزانه منزهى تو اى که معبودى جز

اِلاّ اَنْتَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ خَلِّصْنا مِنَ النّارِ یا رَبِّ (2) یا سَیدَ السّاداتِ

تو نیست فریاد فریاد بِرَهان ما را از آتش اى پروردگار من (2) اى آقاى آقایان

یا مُجیبَ الدَّعَواتِ یا رافِعَ الدَّرَجاتِ یا وَلِىَّ الْحَسَناتِ یا غافِرَ

اى اجابت کننده دعاها اى بالا برنده مرتبه ها اى صاحب هر نیکى اى آمرزنده

الْخَطیئاَّتِ یا مُعْطِىَ الْمَسْئَلاتِ یا قابِلَ التَّوْباتِ یا سامِعَ

گناهان اى دهنده خواسته ها اى پذیرنده توبه ها اى شنونده

الاْصْواتِ یا عالِمَ الْخَفِیاتِ یا دافِعَ الْبَلِیاتِ (3) یا خَیرَالْغافِرینَ یا

صداها اى داناى اسرار پنهانى اى برطرف کننده بلاها (3) اى بهترین آمرزندگان اى

خَیرَ الْفاتِحینَ یا خَیرَ النّاصِرینَ یا خَیرَ الْحاکمینَ یا خَیرَ الرّازِقینَ

بهترین گشایندگان اى بهترین یاران اى بهترین حاکمان اى بهترین روزى دهان

یا خَیرَ الْوارِثینَ یا خَیرَ الْحامِدینَ یا خَیرَ الذّاکرینَ یا خَیرَ

اى بهترین ارث بران اى بهترین ستایشگران اى بهترین یادکنندگان اى بهترین

الْمُنْزِلینَ یا خَیرَ الْمُحْسِنینَ (4) یا مَنْ لَهُ الْعِزَّةُ وَالْجَمالُ یا مَنْ لَهُ

فرو فرستندگان اى بهترین احسان کنندگان (4) اى که عزت و زیبایى از آن اوست اى که

الْقُدْرَةُ وَالْکمالُ یا مَنْ لَهُ الْمُلْک وَالْجَلالُ یا مَنْ هُوَ الْکبیرُ الْمُتَعالُِ

نیرو و کمال از آن او است اى که پادشاهى و جلال از آن او است اى که بزرگ و برتر او است

یا مُنْشِىءَ الْسَّحابِ الثِّقالِ یا مَنْ هُوَ شَدیدُ الْمِحالِ یا مَنْ هُوَ

اى پدید آرنده ابرهاى سنگین اى که او سخت کیفر (یا سخت نیرو) است اى که او


 
 
 
 Copyright © 2003-2022 - AVINY.COM - All Rights Reserved