|
محفل دلسوختگان
عاشقم، عاشق و جز وصل تو درمانش نيست
كــــــيست
كايـــن آتش افــروخته در جانش نيست؟
جـــــز تو در محفل دلسوختگان، ذكــرى نيست
ايـــــــن
حديثـــىاست كه آغازش و پايانش نيست
راز دل را نتــــــــوان پيش كسى بـــــــاز نمــود
جــــــز
بــرِ دوست، كه خود حاضر و پنهانش نيست
بـــــا كــــــــــه گويم كه بجز دوست نبيند هرگز
آنكــــــه
انديشــــــه و ديــــــدار به فرمانش نيست
گــــــــوشه چشــــمگشـا، بر منِ مسكين بنگر
نـــــاز
كن نـــــــــــاز، كه اين باديه سامانش نيست
ســــر خُمـــــ بـــــاز كن و ساغـــــر لبـــريزم ده
كه
بجـــــــز تــــــــــــو، سر پيمانه و پيمانش نيست
نتــــــوان بست زبـــــــانش ز پــــــــريشانگويى
آنكـــــــــــــــه
در سينه بجز قلب پريشانش نيست
پــــــاره كــــــــن دفتر و بشكن قلم و دم دربند
كـــه
كسى نيست كه سرگشته و حيرانش نيست
|
