نوحه / واحد – حضرت حمزه و حضرت بدالعظیم سلام الله علیهما

شراره از دل اهل ولا با ناله سر زد         عزای حضرت عبدالعظیم و حمزه آمد

امان از درد غربت ، غمم شد بی نهایت

واویلا وا مصیبت واویلا وامصیبت واویلا وامصیبت

گهی در شهر ری دل زائر کرببلا شد        گهی سوی مدینه رفت و لبریز ولا شد

مدینه شهر غمها ، هجوم و ظلم اعدا ، رخ نیلی زهرا

واویلا وا مصیبت واویلا وامصیبت واویلا وامصیبت

اُحد بود و رشادت های خوبان بی شماره     تنِ حمزه شده در راه قرآن پاره پاره

صفیّه زار و مضطر،رسد با دیده ی تر،سرِ نعش برادر

واویلا وا مصیبت واویلا وامصیبت واویلا وامصیبت

اگر چه داغ این خواهر بود بس بی کرانه      کسی دیگر صفیّه را نزد با تازیانه

امان از دشت غمها ، و حال دُخت زهرا ، و ضربِ کعب نِی ها

حسین جانم حسین جانم حسین جانم حسین جان