نوحه / واحد – حضرت حمزه و حضرت بدالعظیم سلام الله علیهما
شراره از دل اهل ولا با ناله سر زد عزای حضرت عبدالعظیم و حمزه آمد
امان از درد غربت ، غمم شد بی نهایت
واویلا وا مصیبت واویلا وامصیبت واویلا وامصیبت
گهی در شهر ری دل زائر کرببلا شد گهی سوی مدینه رفت و لبریز ولا شد
مدینه شهر غمها ، هجوم و ظلم اعدا ، رخ نیلی زهرا
واویلا وا مصیبت واویلا وامصیبت واویلا وامصیبت
اُحد بود و رشادت های خوبان بی شماره تنِ حمزه شده در راه قرآن پاره پاره
صفیّه زار و مضطر،رسد با دیده ی تر،سرِ نعش برادر
واویلا وا مصیبت واویلا وامصیبت واویلا وامصیبت
اگر چه داغ این خواهر بود بس بی کرانه کسی دیگر صفیّه را نزد با تازیانه
امان از دشت غمها ، و حال دُخت زهرا ، و ضربِ کعب نِی ها
حسین جانم حسین جانم حسین جانم حسین جان